EAP promiče priznavanje zajedničkih standarda treninga u Europi s ciljem osiguravanja visokog nivoa psihoterapijskog treninga i olakšavanja mobilnosti psihoterapeuta širom europskih zemalja. Skladno tome SPU u BiH  prihvaća EAP standarde treninga za psihoterapeute u Bosni i Hercegovini. EAP standardi treninga važe za aktuelne i buduće članove ovog Saveza.

1. Modaliteti psihoterapije

Metoda psihoterapije koja se koristi (u daljnjem tekstu modalitet) mora biti dobro definisana i razlikovati se od drugih modaliteta psihoterapije i imati jasnu teorijsku osnovu humanističke nauke.

Teorija mora biti integrisana s praksom, primjenjiva na široki raspon problema i da se pokazala učinkovitom.

Naučna valjanost modaliteta mora biti prihvaćena od strane EAP-a i mora biti priznata u nekoliko europskih zemalja kao valjana od strane relevantnih stručnih organizacija.

2. Trajanje i sadržaj psihoterapijske edukacije

2.1. Ukupno trajanje obrazovanja i osposobljavanja ne smije biti kraće od 3200 sati:

a) Ili raspoređenih na najmanje sedam godina, pri čemu su prve tri godine ekvivalent odgovarajuće univerzitetske diplome. Posljednje četiri godine moraju biti u obuci specifičnoj za psihoterapiju, moraju sadržavati sve elemente definisane pod 2.2. i ne mogu biti kraće od 1400 sati.

b) Ili se provodi kao univrezitetsko obrazovanje iz psihoterapije u trajaju od 5 godina koje  mora sadržavati sve teorijske i praktične elemente navedene pod 2.2.

2.2. Edukacija mora zadovoljiti EAP kriterije za osnovno stručno osposobljavanje koje uključuje sljedeće elemente:

2.2.1. Lično/osobno psihoterapijsko iskustvo: Ovo treba da uključuje analizu iskustva edukacije i druge metode koje uključuju elemente samorefleksije, psihoterapije i ličnog iskustva (ne manje od 250 sati) koji su obično raspoređeni tokom četiri godine. Svi  psihoterapijski modaliteti ne koriste isti naziv za lično/osobno psihoterapijsko iskustvo. Svaka edukacija treba uključivati pripremu kako bi se osiguralo da polaznici mogu identificirati i prikladan način upravljati svojim učešćem u edukaciji i svojim doprinosima psihoterapijskim procesima koju počinju prakticirati u skladu sa svojim specifičnim metodama.

2.2.2. Teorijska izobrazba: Uključuje opći dio univerzitetskog ili stručnog obrazovanja i dio koji je specifičan za psihoterapiju. Univerzitetski studij ili stručno obrazovanje koje dovodi do prvog univerzitetkog stepena obrazovanja ili ekvivalentne stručne kvalifikacije iz predmeta relevantnih za psihoterapiju mogu biti dio ili cijeli opći dio teorije iz psihoterapije, ali ne mogu biti jedini dio iz teorije psihoterapije toko 4 godine edukacije specifične za psihoterapiju.

Teorijski studij (500 do 800 sati) tokom 4 godine edukacije specifične za psihoterapiju treba uključivati sljedeće elemente:

• Teorije ljudskog razvoja tokom životnog ciklusa
• Razumijevanje drugih psihoterapijskih pristupa
• Teorija promjene
• Razumijevanje društvenih i kulturnih pitanja u odnosu na psihoterapiju
• Teorije psihopatologije
• Teorije procjene i intervencije

2.2.3. Praktično osposobljavanje:  Uključuje dovoljno prakse (ne manje od 300 sati) pod stalnom supervizijom (ne kraće od 150 sati) u skladu sa psihoterapijskim modalitetom kroz najmanje dvije godine.

2.2.4. Iskustvo rada u službi za zaštitu mentalnog zdravlja ili ekvivalentno profesionalno iskustvo: rad u službi za zaštitu mentalnog zdravlja mora pružiti odgovarajuće iskustvo rada sa psiho-socijalnim krizama ili ekvivalentno profesionalno iskustvo u drugim kontekstima, i saradnje s drugim stručnjacima u području zaštite mentalnog zdravlja.

2.3. Superviziju, trening i, gdje je primjenjivo, osobnu/ličnu psihoterapiju trebaju osigurati praktičari čija obuka zadovoljava kriterije ECP-a. Napredni treninzi za trenere i supervizore nisu obuhvaćeni ovim kriterijima, ali su potrebni.

2.4.  Edukacija mora biti registrovani kod relevantnog NAO-a (nacionalna organizacija za akreditiranje i dodjelu ECP-a i akreditirani od strane njihovog relevantnog EWAO (europsko krovno udruženje). Zatim im se preporučuje da se prijave na Trening & Odbor za akreditaciju (TAC) za status Europski akreditiranog instituta za psihoterapiju (EAPTI). Detaljni kriteriji i postupci za dobivanje EAPTI statusa su sadržane u TAC dokumentu. TAC je odgovoran za provjeru i prihvaćanje kvaliteta i postupaka organizacije za osposobljavanje te ga potom preporučuje Upravnom odboru EAP-a za status EAPTI.

3. Završetak obrazovanja i obuke

3.1. Do kraja obuke, pripravnik (sada praktičar) će morati da pokaže osobnu, društvenu i profesionalnu zrelost i posvećenost radu u skladu sa profesionalnim kodeksom i etičkim standardima. 

3.2. Biće izvršena procjena i teorijske i praktične obuke; a može postojati i procjena njihove profesionalne kompetencije.

3.3. Praktičar treba da ima završenu traženu univerzitetsku ili ekvivalentnu obuku iz humanističkih ili društvenih nauka i specijaliziranu 4-godišnju psihoterapijsku obuku, u okviru organizacije koja se obučava za istu metodu psihoterapije; ili 5-godišnje redovno akademsko obrazovanje i obuku iz psihoterapije, koju organizuje univerzitet.

3.4. Praktičar mora biti član profesionalne psihoterapijske organizacije koja ima obavezujući etički kodeks, žalbe i disciplinski postupak u skladu sa njihovim NAO-om i relevantnim EWAO-om koji ih priznaje.

3.5. NAO i EWAO će odrediti kako organizacije za obuku konačno procjenjuju polaznike odobrenih i akreditiranih programa obuke.